Column: (extra) Problemen op de Repo-markt?

Al enige tijd rommelt het in de Repo-markt, toch horen we er maar weinig van. Op donderdag de 26ste  was er een berichtje op Bloomberg: Fed’s Reverse Repo Rises to Fresh Record as Imbalances Persist (vrij vertaald, Fed’s reverse repo stijgt naar nieuw record terwijl onevenwichtigheden aanhouden). Nu hebben we te maken met het feit dat maar weinig mensen de rente markt goed kennen en weten wat dit onderdeel is, want wat is de Repo-markt? Nu had ik jaren geleden reeds een goede vriend (Marcel) werken op de Repo-Desk bij een grootbank en hij heeft mij meerdere keren uitgelegd hoe deze markt werkt. Ook hoorde ik tijdens de vrijdagborrels altijd de verhalen van de enorme winsten die ze in deze markt maakten. Maar dat soort verhalen was tot pakweg tien jaar geleden. Na 2008 is er door de Kredietcrisis een hoop gebeurd en door de extreem lage rente is ook de marge in de Repo-markt verdwenen. Daarmee kromp ook de bezetting van deze desk maar ook bij alle andere banken en brokers. Met een (relatief) hoge rente van 4 procent is het makkelijker om een half procent winst te pakken op een deal, dan op een rente van nul…

Wat is een Repo?

Op een Repo-desk wordt (interbancair) kort geld (1 dag of bijv. 3 maanden) uitgeleend aan een andere partij in ruil voor onderpand (in veel gevallen staatsleningen of andere obligaties). Dus je krijgt financiering en betaald een rentevergoeding (de Repo-rente) en geeft onderpand zodat de ander zeker is dat zij hun geld terug krijgen. De markt participanten zijn professionals, dus grote banken, geldmarktbeleggingsfondsen, pensioenfondsen, hedgefondsen, etc.

In de Repo-markt vinden de financiële instellingen elkaar om kortlopende financiering op te halen of om geld weg te zetten met obligaties als onderpand. Vroeger had elke grote financiële speler een Repo-desk. Waar je OTC (digitale handelsplatformen) met elkaar afspraken kon maken over hoeveel geld je voor hoe lang tegen welk soort onderpand onderling willen uitlenen of lenen.

Repo-agreement

Als een grote bank geld nodig heeft voor een grote bedrijfsfinanciering kan ze obligaties die ze zelf op de balans heeft tijdelijk verkopen aan een Pensioenfonds, met de belofte die later voor een iets hogere prijs (bij positieve rente) terug te kopen of tegen een iets lagere prijs bij negatieve rente. Vandaar de naam Repo, wat een afkorting is van Re-Purchase Overeenkomst (agreement). Dus een terugkoopovereenkomst-overeenkomst waarbij er afgesproken wordt hoe lang die Repo-financiering loopt en hoeveel en welke obligaties er betrokken zijn bij de terugkoopt. De Repo-markt is een van de belangrijkste instrumenten, naast dag geld (Libor), voor banken om hun dagelijkse activiteiten mee te balanceren (lees financieren).

Grote van de Repo-markt.

Voordat we 1 Europese munt (de Euro) hadden was de Repo markt reeds heel actief, omdat toen de verschillende spelers vraag en aanbod in de verschillende valuta’s gedekt moesten hebben. Maar ook na de introductie van de Euro, is Repo markt verder gegroeid. De laatste tientallen jaren juist door het ontstaan van de EU en dus een interne markt, is de Repo-markt volgens inschattingen enorm gegroeid. Rond 2000 werd de Repo-markt ingeschat op 1.800 miljard Euro. In 2015 was bij toenmalige onderzoek de markt bij Kamervragen ingeschat tussen de 5.600 en 7.000 miljard. Recent was er weer een schatting van de International Capital Markets Association en die lag rond de 8.500 miljard.

Voeg daar nog andere gelijkaardige typen onderpandfinanciering aan toe en je hebt een Europese markt van ver boven de tienduizend miljard euro. Dat is nog net niet zo veel als de totale waarde van alle goederen die alle lidstaten jaarlijks met elkaar verhandelen, want ter illustratie het totale Europese BBP was in 2019 nog 13.315 miljard Euro.

De FED en de andere Centrale Banken naar het model zoals de FED, bestaan uit commerciële Banken (lees de grote jongens)

Nu is de Repo-markt dus het speelveld van de grote jongens en daarmee dus van de Centrale Banken. De twintig grootste banken draaien ruwweg tachtig procent van het volume op de Repo-markt. Een kanttekening bij deze cijfers is de kans bestaat dus dat de markt in werkelijkheid nog veel groter is omdat er geen echte inzage of rapportages zijn van de omzetten zoals je op een officiële beurs zou hebben.

De grote jongens zijn ieder apart, maar ook de FED is al tijden heel actief op deze markt, om vraag en aanbod beter op elkaar af te stemmen. Wellicht is de rente zo laag dat uitleners van geld er zo weinig mee verdienen dat ze hun activiteiten gestaakt hebben, omdat de kosten van personeel en het maken en administreren van de contracten duurder is dan de opbrengst? In maart 2020 hadden we even paniek in de Repo-markt en dit viel min of meer gelijk aan de dip in aandelen. Dat brengt de vraag, is er oorzaak of gevolg of toeval dat dit samenviel? Op een dag ‘handelde’ de FED 1.500 miljard en dat terwijl de totale markt dus geschat wordt op 10.000 miljard op jaar basis…

Berichten over dit ingrijpen van de FED waren meer op gespecialiseerde websites en zakenkranten maar het grote publiek heeft weinig meegekregen van dit soort toch wel belangrijke ingrepen. Nu kan het zo zijn dat door de jargontermen als margin-calls, haircuts, etc. er voor een gemiddelde leek het onmogelijk is er iets van te begrijpen, maar moeten we iedereen onwetend houden of ongerustheid uiteindelijk onontkoombaar?

Persoonlijk vind ik het niet normaal dat de Centrale banken een groot deel van de obligatiemarkt zijn en daarmee vind ik het ook niet normaal dat de Centrale Banken nu de gehele Repo markt beheersen. We moeten ons bedenken dat markten geen doel op zich zijn, maar een middel. Het idee was juist dan banken een keus hadden; ze konden voor geld naar de Centrale banken en ze konden naar de markt. Het doel was dus een welvarendere samenleving. Maar nu zijn de Centrale banken de markt en wordt de afhankelijkheid van 1 partij om alles op te lossen wel heel groot. Helemaal als de problemen op de kredietmarkt, door de gestegen hoeveelheid Krediet en een mogelijk (tijdelijke) economische krimp zo groot worden …

De vraag is dus voor wie doet de onzichtbare hand dit allemaal? Voor de rijkste 1 procent, of de 99 procent? Voor de banken? De economie?

Disclaimer:

Deze Column is op persoonlijke titel geschreven door: Cees Smit en wordt mede in het licht van zijn Actief Offensief portefeuille (ook wel de Guardian strategie) gepubliceerd op de Today’s website en verschijnt ook op andere websites. Deze absolute return strategie is geheel onafhankelijk van de andere portefeuilles/strategieën van de Today’s Group en speelt met regelmaat ook in op dalingen en is daarmee niet voor iedere belegger geschikt.

De columnist heeft op moment van schrijven persoonlijk geen posities in de Bitcoin en ook niet in losse aandelen. (dus in geen van de genoemde aandelen). Ook zijn er geen andere relaties met de genoemde bedrijven en onderliggende waarden.

Deel dit bericht: