Sinds de jaarwisseling is de euro ten opzichte van de dollar behoorlijk in waarde toegenomen. Waar men aan het begin van het jaar circa 1,04 dollar kreeg voor een euro is dit recent opgelopen tot 1,18 dollar.
Opkomst van Macron
De opmars van de euro is in april, met de verkiezing van de EU-gezinde Macron als president van Frankrijk, in een stroomversnelling beland door het wegebben van de kans dat de Europese Unie op korte termijn uit elkaar valt. Wanneer Le Pen, en haar Front National, de verkiezingen zouden hebben gewonnen zou dit door de markt zijn geïnterpreteerd als een grote overwinning van het nationalisme en de eurosceptici. Een dergelijke uitkomst had de waarde van de euro flink doen verlagen en had zelfs de doodsteek kunnen zijn voor het voortbestaan van zowel de euro als de EU. Op de markten was de opluchting na de Franse verkiezingen dan ook groot. Wel is het de vraag of deze opluchting van lange duur zal zijn. In eigen land is de populariteit van Macron (36%) in korte tijd dusdanig gedaald dat hij onder Fransen minder populair is dan Trump is onder Amerikanen (38%).
Instabiliteit in de VS
Waar de politieke situatie binnen de eurozone stabieler is geworden is dit in de VS juist niet het geval geweest. De verkiezing van Donald Trump in de VS heeft het politieke landschap volledig op zijn kop gezet. Zelfs met een Republikeinse meerderheid, in zowel de Senaat als het Huis van Afgevaardigden, heeft de regering van Trump grote moeite met het wijzigen van wetgeving. Dit komt door tegenstand van zowel rechters als vanuit de Republikeinse Partij. Ook binnen de staf rondom de regering van Trump is het allesbehalve rustig. Sterker nog, gezien alle wijzigingen van de laatste tijd begint het Witte Huis steeds meer weg te hebben van een seizoen van Game of Thrones. Terwijl de media smult van de clicks en views die ze bij ieder artikel over de Amerikaanse regering krijgen worden de tegenstellingen in de VS steeds groter. Deze instabiele situatie heeft een negatieve invloed op de waarde van de dollar.
Stimuleringsprogramma’s lopen ten einde
Naast de politieke situatie is de invloed van de centrale banken natuurlijk ook van grote invloed op de bewegingen van de euro ten opzichte van de dollar. Ook deze heeft de afgelopen tijd positief uitgepakt voor de euro. De Amerikaanse centrale bank, de FED, is immers al in 2014 begonnen met het afbouwen van haar stimuleringsprogramma en het stapsgewijs verhogen van de rente. Dit proces is ondertussen allang ingeprijsd.
De ECB, de centrale bank van de eurozone, is nog niet begonnen met het afbouwen van de stimuleringsmaatregelen. In de laatste maanden is de verwachting ontstaan dat de ECB de afbouw van de stimuleringsmaatregelen binnenkort zal gaan aankondingen. Zij worden hiertoe gedwongen door de aantrekkende economische groei en de oplopende inflatie, die richting de 2% gaat. Er valt ook weinig meer te stimuleren, aangezien de ECB niet meer dan een derde van de obligaties van een uitgevende partij mag bezitten. Deze grens binnen het mandaat van de ECB komt in zicht.
De verwachting dat de ECB het stimuleringsprogramma zal gaan afbouwen heeft een positieve impact op de waarde van de euro.
Stilte voor de storm?
Ondertussen zijn de effecten van de sterkere euro steeds meer voelbaar. Een sterkere euro is natuurlijk fijn wanneer u op vakantie gaat in de Verenigde Staten of wanneer u als bedrijf goederen uit Amerika importeert, maar heeft een nadelige invloed op exporterende bedrijven en beleggingen in Amerikaanse aandelen. Voor een Amerikaan worden Europese producten, die in euro’s worden afgerekend, namelijk duurder. Voor een Europeaan worden de beleggingen in Amerikaanse dollars, bij een gelijkblijvende koers, minder waard.
Daarnaast kan de sterkere euro ook een negatieve impact gaan krijgen op de economische stabiliteit van de eurozone. Er zijn immers grote economische verschillen binnen de eurozone. Zo kunnen de economieën van met name Duitsland, Nederland en Finland een sterkere euro dragen, maar de economieën van Griekenland, Italië of Portugal kunnen dit absoluut niet. Een sterkere euro zal de concurrentiekracht van deze economieën gaan verzwakken. Dit zou kunnen leiden tot een hernieuwde eurocrisis, zeker wanneer de ECB gedwongen wordt de geldkraan te sluiten.
Op dit moment is in Jackson Hole, Wyoming, de jaarlijkse conferentie van de FED begonnen. Dit jaar kijkt de financiële wereld kijkt met name uit naar de speech van Draghi, de voorzitter van de ECB, op vrijdagavond. Men verwacht dat hij hier zal aankondigen dat het schuldenopkoopprogramma van de ECB ten einde loopt. Vanwege de risico’s die een nog sterkere euro met zich meebrengen zal hij dit zo voorzichtig mogelijk proberen te verwoorden. Een te dure euro kan immers de aanzet zijn voor een volgende crisis.
– Door: Hilbert Nederlof
__________________________________________________________________________________
De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.